Πάει ένας χρόνος από τις φωτιές στη Μόρια.
Ακριβώς έναν χρόνο πριν, φλόγες κατέστρεψαν τον προσφυγικό καταυλισμό στη Μόρια της Λέσβου.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, οι ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές είχαν υποσχεθεί ότι θα βελτιωθούν οι συνθήκες υποδοχής. Η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Ylva Johansson, δήλωσε ότι δεν πρέπει να υπάρξει πλέον καμία άλλη Μόρια.
Ωστόσο, αντί της δημιουργίας εναλλακτικών λύσεων στις δομές φιλοξενίας, η Ε.Ε και η Ελλάδα έχουν σκληρύνει τη στάση τους, ακολουθώντας πολιτικές που εστιάζουν στον περιορισμό του αριθμού των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, ενισχύοντας ουσιαστικά την ήδη υφιστάμενη προσέγγιση.
Λίγους μήνες μετά την πυρκαγιά τον Σεπτέμβριο του 2020, Έλληνες και αξιωματούχοι της ΕΕ συμφώνησαν να χτίσουν Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης Πολλαπλών Σκοπών (MPRIC) σε πέντε νησιά του Αιγαίου. Με την οικονομική και τεχνική υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι αρχές στην Ελλάδα φτιάχνουν επί του παρόντος φράχτες και τσιμεντένιους τοίχους γύρω από δεκάδες υπάρχοντα στρατόπεδα, χτίζουν κλειστούς καταυλισμούς σε απομακρυσμένες τοποθεσίες στα νησιά του Αιγαίου και εισάγουν νομοθεσία για την περαιτέρω παρεμπόδιση της ελευθερίας κινήσεων και της πρόσβασης στα στρατόπεδα.
Η INTERSOS και η INTERSOS Hellas μαζί με 45 ΜΚΟ και ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, δημοσίευσαν μια έκθεση που έθετε υπό αμφισβήτηση το πώς και το γιατί χρησιμοποιούνται τα κονδύλια της Ε.Ε για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των ατόμων που ζητούν άσυλο. Η παραπάνω ομαδική πρωτοβουλία παρότρυνε τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ευρωβουλευτές) να διερευνήσουν την τρέχουσα διαδικασία κατασκευής και να παρέμβουν για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ατόμων που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα.
Η INTERSOS παρενέβη στη Λέσβο με επείγουσα ανταπόκριση τις αμέσως επόμενες ώρες μετά τη φωτιά, διανέμοντας είδη πρώτης ανάγκης σε περισσότερες από 4.000 γυναίκες και παιδιά. Τον Φεβρουάριο του 2021, η INTERSOS δημιούργησε ένα πρόγραμμα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και ψυχικής υγείας στοχεύοντας σε γυναίκες που επέζησαν έπειτα από περιστατικά έμφυλης βίας. Μέχρι σήμερα, περισσότερες από 140 γυναίκες απευθύνονται για βοήθεια στους ειδικούς αυτού του προγράμματος.
